گريزی ندارم که شعری بگويم
دل نازکت را به نحوی بجويم

بگويم که پشتم به خورشيد گرم است
زمانی که گُل می کنی روبرويم

و حالا در اين قحطی آب و احساس
دلم را کجا مثل دستم بشويم؟

از اول تو بی پرده با من نگفتی
که بی پرده حالا من از خود بگويم

من از تشنگی های خود با تو گفتم
و از مخزن بغض ها در گلويم

جواب تو تکرار تلخ عطش بود
و سنگی که لغزيد سوی سبويم

گُل لحظه ها را به مفهوم مطلق
اجازه ندادی کنارت ببويم

اجازه ندادی که چشمت بيفتد
به چشم سکوت من و های و هويم

و حالا... تو با برق الماس چشمت کلیک كن:
بميرم؟ بمانم؟ بخندم؟ بمويم؟

سید حسن حسینی


برچسب‌ها: اشعار, غزل, سید حسن حسینی
+ نوشته شده در  جمعه پانزدهم شهریور ۱۳۹۲ساعت 12:55  توسط احسان نصری  | 

با مدعی محال است
اسرار عشق گفتن!
چونان که با تقلا
-درکیسه ی زباله-
خورشیدرا نهفتن!

سید حسن حسینی


برچسب‌ها: اشعار, سید حسن حسینی
+ نوشته شده در  پنجشنبه بیست و هشتم اردیبهشت ۱۳۹۱ساعت 12:44  توسط احسان نصری  |