از به دوش کشیدن من خسته شدی
سنگین بودم
از دست هایم خسته شدی
و از چشم هایم
و از سایه ام
حرف هایم تند و آتشین بودند

روزی می آید
ناگهان روزی می آید
که سنگینی ردپاهایم را
در درونت حس کنی
رد پاهایی که دور می شوند
و این سنگینی
از هر چیزی طاقت فرساتر خواهد بود

ناظم حکمت
ترجمه ی رسول یونان


برچسب‌ها: اشعار, شعر جهان, ناظم حکمت, رسول یونان
+ نوشته شده در  سه شنبه پانزدهم اسفند ۱۳۹۶ساعت 23:0  توسط احسان نصری  |