وقتی تو نيستی نه هست های ما چونان که بايدند نه بايدها...
مثل هميشه آخر حرفم و حرف آخرم را با بغض می خورم عمری است لبخندهای لاغر خود را در دل ذخيره می کنم: باشد برای روز مبادا! اما در صفحه های تقويم روزی به نام روز مبادا نيست آن روز هرچه باشد روزی شبيه ديروز روزی شبيه فردا روزی درست مثل همين روزهای ماست اما کسی چه می داند؟ شايد امروز نيز روز مبادا باشد!
وقتی تو نيستی نه هست های ما چونانکه بايدند نه بايدها...