بهانه

بی تو
نه بوی خاک نجاتم داد
نه شمارش ستاره ها تسکینم

چرا صدایم کردی
چرا؟

سراسیمه و مشتاق
سی سال بیهوده در انتظار تو ماندم و نیامدی
نشان به آن نشان
که دو هزار سال از میلاد مسیح می گذشت
و عصر
عصر والیوم بود
و فلسفه بود
و ساندویچ دل و جگر

حسین پناهی
برچسب‌ها: اشعار, شعر سپید, حسین پناهی

+ نوشته شده در پنجشنبه دهم شهریور ۱۳۹۰ساعت 12:52 توسط احسان نصری |