خدا کند که نفهمی غمت چه با من کرد

تو آرزوی منی، من وبال گردن تو
تو گرم کشتن من، من به گور بردن تو

تو آبروی منی، پس مخواه بنشینم
رقیب تاس بریزد به شوق بردن تو!

تویی نماز و منم مست، مانده ام چه کنم
که هم اقامه خطا هم سبک شمردن تو

سپرده ام به خدا هرچه کرده ای با من
خطاست دست کسی جز خدا سپردن تو

خدا کند که نفهمی غمت چه با من کرد
که مرگ من نمی ارزد به غصه خوردن تو

حسین زحمتکش

برچسب‌ها: اشعار, غزل, حسین زحمتکش

+ نوشته شده در یکشنبه سوم تیر ۱۳۹۷ساعت 16:24 توسط احسان نصری |