آتش چقدر رنگ پریده است در تنور!

آتش چقدر رنگ پریده است در تنور!
امشب مگر سپیده دمیده است در تنور؟

این ردّ پای قافله ی داغ لاله هاست؟
یا خون آفتاب چکیده ا‌ست در تنور؟

این گلفروش کیست که یک ریز و بی امان
شیپور رستخیز دمیده‌ است در تنور

چون جسم پاره پاره ی در خون تپیده اش
فریاد او بریده بریده ا‌ست در تنور

از دودمان فتنه ی خاکستری، خسی
خورشید را به شعله کشیده ا‌ست در تنور

جز آسمان ابری این شام کوفه سوز
خورشیدِ سربریده که دیده‌ است در تنور؟

دنبال طفل گم شده انگار بارها
با آن سرِ بریده دویده ا‌ست در تنور

امشب چو گل شکفته ای از هم، مگر گلی
گلبوسه از لبان تو چیده ا‌ست در تنور؟

در بوسه های خواهر تو جان نهفته بود
جانی که بر لب تو رسیده ا‌ست در تنور

آن شب که ماهتاب، تو را می گریست زار
دیدم که رنگ شعله پریده‌ است‌ در تنور

محمدعلی مجاهدی

برچسب‌ها: اشعار, غزل, ایام محرم, محمدعلی مجاهدی

+ نوشته شده در دوشنبه دهم مهر ۱۳۹۶ساعت 0:51 توسط احسان نصری |